Uluslararası İşçi Filmleri Festivali, bu yıl dördüncü kez işçi kenti olan Lüleburgaz’da izleyiciyle buluştu. Festival, 21–23 Kasım 2025 tarihlerinde Lüleburgaz Yıldızları Sanat Akademisi bünyesinde bulunan Kerem Budak Çal Salonunda düzenlendi.

Festival, Lüleburgaz Sinema Topluluğu Derneği, Lüleburgaz Belediyesi, Genel-İş, Tekstil İşçileri Sendikası, KESK, Eğitim-Sen, Türk-İş, Kristal-İş, Petrol-İş, Dev Emekli-Sen, Lüleburgaz Emekliler Dayanışma Derneği ve Lüleburgaz Kadın Platformu’nun dayanışmasıyla düzenlendi. 

Açılış, 21 Kasım 2025 Cuma akşamı yapıldı. Konuşmaların ardından Eğitim-Senli müzisyen arkadaşlarımız Sinem, Yener ve Ramazan bir müzik dinletisiyle katılımcıları selamladılar. Kısa bir kokteyl sonrası, Erkan Tahhuşoğlu’nun Döngü filmiyle festivali açılışını tamamladık.

İkinci günün 14.00 seansında, dünyadan işçi hikâyeleri bizlerle buluştu; The Dells, Factory Drop ve Adidas Owns the Reality gösterildi. 17.00 seansında bu kez söz çocuklarındı. Mori, Mümeyyiz, Alone Together ve Silent Trees izleyiciye sunuldu. 20.00 seansında ise ülkemizden bir işçi hikâyesi olan Baran Gündüzalp’in Rosinante filmi bizlerleydi.

Üçüncü günün 14.00 seansında, insan hakları konusuna dikkat çekmek istedik. Eksi Bir ve Dargeçit gösterimleriyle, ülkemizde yaşanan insan hakları ihlallerini hafızamızda canlı tutmayı amaçladık. 17.00 seansında bu kez kadınların yaşadığı sorunları beyaz perdede izledik. Yolda, Haklı Mücadele, Tavuk Suyuna Çorba, Kabuk ve Gukla filmleri izleyiciyle buluştu. 20.00 seansında İşçi Sınıfı’nın Mucizevi Bir Şekilde Ecnebileşmesi gösterimiyle festivalin perdeleri kapandı.

Çorlu, Kırklareli, Edirne, Çerkezköy gibi Lüleburgaz’a komşu yerleşimlerden de birçok izleyici festivale ilgi gösterdi. Ayrıca başta emekçiler olmak üzere kadınlar, gençler, emekliler ve çevre illerden gelen akademisyenler de Festivali takip ettiler.

Festival, artık Lüleburgaz’ın ve çevre yerleşimlerdeki insanların beklediği bir etkinlik hâline geldi. Daha duyurusu yapılmadan bile, Lüleburgaz Sinema Topluluğu’nun sosyal medya hesaplarına en çok, festivalin bu yıl düzenlenip düzenlenmeyeceği soruluyordu. Bu merak, Lüleburgaz ve çevresinde kültürel etkinliklere ve festivalde anlatılan hikâyelere duyulan ihtiyacın bir göstergesi. Önceki yıllara kıyasla izleyici sayısındaki belirgin artış, izleyicilerin hak arayışlarına ve toplumsal meselelere kulak vermeye hazır olduğunu gösterdi. İzleyicilerimizin vicdanına ve hafızasına iz bırakan festival, her yıl biraz daha kök salan bir buluşma geleneğine dönüşüyor.